Czym jest Dar Woli Bożej i co oznacza nadejście Królestwa Woli Bożej?

Wola Boża, którą Jezus w Ewangelii nazywa Wolą Ojca, jest najintymniejszą, najistotniejszą i najbardziej witalną rzeczywistością Boga: Och, wszystko się zawiera w mojej Woli. Jeśli dusza Ją przyjmuje, przyjmuje całą esencję mojego Bytu i zawiera w sobie wszystko (02.03.1916). Wola Boża nie jest żadnym „przymiotem” Boga ani czymś od Boga na wzór tego, czym wola ludzka jest w człowieku. Wola Boża jest natomiast tym, kim Bóg jest. Biorąc przykład maszyny, w której pierwsze koło porusza cały mechanizm, można powiedzieć, że wola jest tym, co daje życie wszystkiemu, co jest w Bogu i w nas.

Przez Wolę Bożą zwykle rozumiemy rzeczy, których Bóg od nas oczekuje, rzeczy chciane przez Boga (tzn. widzimy Ją jako dopełnienie), dla Boga natomiast Wola Boża jest podmiotem, sam Bóg pragnie tego. Możemy więc powiedzieć, że Wola jest rzeczownikiem (termin, który wyraża pewną rzecz), podczas gdy wszystkie atrybuty boskie – miłość, wszechmoc, dobroć, wieczność, niezmienność, bezmiar, świętość, sprawiedliwość, miłosierdzie, wszechwiedza, mądrość itd. – są jego przymiotnikami: „Wola Boża jest wszechmocna, dobra, święta, nieskończona, wieczna, mądra, miłosierna, niezmienna…”.

Wola Boża jest źródłem i najwyższą przyczyną tego wszystkiego, kim Bóg jest, niepojętego Życia Trójcy Przenajświętszej i Ich Dzieł odwiecznej Miłości. Jest jak intymny „silnik” Boga, jak „pierwsze koło”, które porusza wszystkim, daje życie wszystkiemu, kim Bóg jest, i wszystkim Jego dziełom. Wola Boża jest jak Serce Trzech Osób Boskich.

papież BenedyktPapież Benedykt XVI powiedział w swojej pierwszej encyklice Deus caritas est (n. 17): «Tak» naszej woli na Jego Wolę łączy rozum, wolę i uczucie w ogarniający wszystko akt miłości. […] Chcieć tego samego i wspólnie to samo odrzucać, to właśnie starożytni uznali za prawdziwą treść miłości: stać się podobnym jedno do drugiego, co prowadzi do wspólnoty pragnień i myśli. Historia miłości między Bogiem a człowiekiem polega właśnie na fakcie, że ta wspólnota woli wzrasta w jedności myśli i uczuć, i w ten sposób nasza wola i Wola Boga stają się coraz bardziej zbieżne: Wola Boża przestaje być dla mnie obcą wolą, którą narzucają mi z zewnątrz przykazania, ale staje się moją własną wolą, która wychodzi z fundamentalnego doświadczenia tego, że w rzeczywistości Bóg jest mi bardziej bliski niż ja sam. W konsekwencji wzrasta nasze oddanie Bogu i Bóg staje się naszą radością. 

Czym jest ta Łaska nad łaskami, ten Dar nad darami?

Wypełnianie Woli Bożej nie jest niczym nowym. Nowością jest to, że Bóg zaprasza nas do życia w swojej Woli, tak jak Ojciec, Syn i Duch Święty żyją ową Odwieczną Wolą. Nowością jest Wola Boża działająca w stworzeniu i stworzenie działające w Niej na boski sposób.

Nowością jest ta Łaska nad łaskimi, ten Dar nad darami: żebyśmy nie tylko spełniali to, czego Bóg od nas oczekuje, lecz także żyli życiem Jego Woli, i tym samym żyli i królowali wraz z Nią i w Niej.

Nowością jest ciągła wymiana woli ludzkiej i Bożej, ponieważ dusza w obawie przed swoją prosi o zastąpienie jej we wszystkim i w każdym momencie Wolą Boga, która przepełnia duszę radością, miłością i nieskończonymi dobrami, przywracając jej podobieństwo Boże utracone przez grzech oraz przywracając cel, do jakiego człowiek został stworzony przez Boga: aby żyć jak dziecko Boże i brać udział we wszystkich Jego dobrach.

Nowością jest to, że Jezus przez Dar swojej Woli dla stworzenia kształtuje w nim swoje Życie i swoją rzeczywistą obecność. W ten sposób stworzenie to służy Mu za Człowieczeństwo. Oczywiście odbywa się to nie przez pewien rodzaj zjednoczenia hipostatycznego (dwie natury w jednej osobie), ale przez zjednoczenie dwóch woli – woli ludzkiej i Woli Bożej, połączonych jednym tylko Pragnieniem (jedną Wolą), którym niewątpliwie jest Pragnienie Boże.

Stworzenie to staje się wtedy triumfem Jezusa, staje się „drugim Jezusem”, nie z natury, ale przez dar łaski według słów św. Jana: …ponieważ tak, jak On jest [w niebie], i my jesteśmy na tym świecie (1 J 4,17).

Luiza Piccarreta często mówi o Królestwie Bożym, które ma się spełnić i które ma nadejść. Modli się, żeby Wola Boża przybyła królować. Co to oznacza?

Z tego, co Jezus mówi do Luizy, wynika w sposób oczywisty, że:

1. Królestwo Boże jest wypełnieniem Jego Woli.

2. Wola Ojca ustanowiła swoje Królestwo w Przenajświętszym Człowieczeństwie Jezusa, dając Mu wszystkie swoje atrybuty i prawa boskie.

3. Wszystko, co Jezus posiada w swoim godnym uwielbienia Człowieczeństwie, pragnie przekazać swojemu Ciału Mistycznemu. Słowa jako w Niebie, tak i na ziemi są w Jezusie i Maryi doskonałą rzeczywistością: jak w Ojcu, tak też jest i w Synu. Dlatego też tak długo, jak Jezus i Maryja żyli na ziemi, Królestwo Boże istniało na ziemi. W nas natomiast musi być Ono gorącym pragnieniem i nieustannym błaganiem, ponieważ jest Obietnicą Bożą. Święty Augustyn mówi: Bądź Wola Twoja: w Kościele, jak i w naszym Panu Jezusie Chrystusie; w Oblubienicy, która została przez Niego poślubiona, jak i w Oblubieńcu, który wypełnił Wolę Ojca.

4. Ta Boża Obietnica Królestwa ma się jeszcze spełnić na ziemi, tak jak się już spełnia w Niebie. Oznacza to dwie rzeczy:

  • nie tylko po śmierci mamy dostąpić Królestwa Bożego, lecz także w czasie historycznym mamy go jeszcze oczekiwać. Świat z pewnością nie może się zakończyć, dopóki się w pełni nie objawi (jest to przywrócenie porządku Stworzenia sprzed grzechu pierworodnego).
  • Królestwo Boże jeszcze nie nadeszło, ponieważ nie należy Go mylić ze Zbawieniem czy z Kościołem.

5. Owo Królestwo, o które Kościół nieustannie prosi w modlitwie Ojcze nasz (bądź Wola Twoja, jako w Niebie, tak i tutaj na ziemi), w stosunku do Odkupienia i Kościoła jest jak Owoc w stosunku do drzewa: Owoc ten jest już w istocie obecny w drzewie od samego początku, od swego zasiania.

Drzewo zostało zasiane, jest pielęgnowane i rośnie, wydaje liście i kwiaty, ale celem tego wszystkiego jest wydanie owoców. Podobnie jest z Odkupieniem, z sakramentami, z Kościołem oraz ze wszystkimi dziełami Ducha Świętego – celem tego wszystkiego jest chwalebny okres Królestwa Woli Bożej.

Poniżej możesz pobrać niektóre książki, aby lepiej poznać ten wspaniały Dar Woli Bożej.
 

Oto zwiastuję wam radość wielką!

Książka ta zawiera wybór tekstów na temat Woli Bożej zaczerpniętych z pism  Luizy Piccarrety, Małej Córeczki Woli Bożej

W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Tyle jest zadań powierzonych przez Boga, ile jest dusz, i tyle też jest tematów, jakie objawia Jezus. Wszystko, co Bóg może objawić – i to bez końca – właściwie znajduje się już w Objawieniu publicznym, ale dalej, w ciągu wieków, Duch Święty nieustannie dodaje nowe światło, tak iż coraz lepiej poznajemy wszystko, co Bóg już dla nas przygotował i coraz bardziej staje się to naszą własnością.

Jezus mówi do Luizy: We wszystkich świętościach byli zawsze święci, którzy jako pierwsi zapoczątkowali pewien rodzaj świętości. Był więc święty, który zapoczątkował świętość pokuty, drugi, który zapoczątkował świętość posłuszeństwa, inny pokory – tak samo więc było z całą resztą innych świętości. A teraz chcę, abyś ty była początkiem świętości życia w mojej Woli (27 listopada 1917).

 

Mały katechizm Woli Bożej

Książka ta jest pomocą dla tych, którzy pragną poznać przesłanie duchowe Sługi Bożej Luizy Piccarrety, Małej Córeczki Woli Bożej w jej życiu i w jej pismach, pogłębić podstawowe nauki Wiary oraz otrzymać duchowy przewodnik w życiu.

„Mały katechizm Woli Bożej” zawiera:

  1. Pierwsze pytania na temat Bożego Daru
  2. Duchowość Luizy Piccarrety
  3. Oczy duszy: Wiara
  4. Zawierzenie i konsekracja
  5. Punkt wyjścia: „Kim Ty jesteś, Panie, a kim jestem ja”
  6. W jaki sposób należy przyjmować ten Dar Woli Bożej?
  7. Potrzeba wiedzy
  8. „Panie, naucz nas się modlić”
  9. „Niechaj się stanie Światłość! ”

 

Księga Nieba (tom 1)

Królestwo mojej Bożej Woli pośród stworzeń – KSIĘGA NIEBA – przywołanie stworzenia, aby powróciło do porządku, na swoje miejsce i do celu, do jakiego zostało stworzone przez Boga

  • Trzy apele
  • Zapiski wspomnień z dzieciństwa
  • Tom 1

Pisma Luizy ukazują i przekazują nam cały ból i Miłość Jezusa, a wraz z nimi Dar nad darami, najwyższy Dar Jego Woli, aby, tak jak jest Ona Życiem Boga, to tym samym stała się życiem Jego dzieci. Jest to Królestwo Boże, o które modli i do którego przygotowuje się Kościół: aby Wola Boża była na ziemi tym, czym jest w Niebie.