Jezus i Maryja w tajemnicy przygotowali Odkupienie i zbawienie wszystkich

Z pism Sługi Bożej Luizy Piccarrety

Jezus do Luizy: […] Tak było, kiedy Ja i moja Mama przebywaliśmy na ziemi, kiedy między Mną a Nią przygotowywaliśmy królestwo Odkupienia oraz wszelkie środki, które były potrzebne, aby każdy mógł znaleźć zbawienie. Nie szczędziło się wyrzeczeń, pracy, życia i modlitw. Chociaż myśleliśmy o wszystkich i dawaliśmy życie za wszystkich, o Nas nikt nie myślał i nikt nie wiedział, co czyniliśmy. Moja Niebieska Mama była powierniczką królestwa Odkupienia i dlatego brała udział we wszystkich ofiarach i we wszystkich boleściach. Tylko św. Józef wiedział, co robiliśmy, ale nie uczestniczył we wszystkich naszych boleściach.

Och, jak Nas bolało serce, gdy widzieliśmy, że podczas gdy Matka i Syn trawieni byli boleścią i miłością do wszystkich, aby stworzyć wszelkie możliwe i wyobrażalne lekarstwa dla wszystkich, aby ich uzdrowić i ocalić, oni zaś nie myśleli o Nas, a nawet Nas obrażali, gardzili Nami, a inni spiskowali przeciw mojemu życiu już od mojego urodzenia. Powtarzam to z tobą, moja córko, aby utworzyć królestwo Bożego Fiat. Świat od Nas zależy, mimo że Nas nie zna. Tylko mój kapłan, który sprawuje nad tobą opiekę, wie, co robimy, ale nie bierze udziału w naszych ofiarach ani w naszej pracy. Jesteśmy sami. Dlatego cierpliwości w tej długiej pracy. Im więcej będziemy pracować, tym bardziej będziemy się cieszyć owocami tego niebiańskiego królestwa. (Tom 21, 30.04.1927)

Zanim królestwo odkupienia oddało się stworzeniom, zostało utworzone między Jezusem i Maryją

Córko moja, Królestwo Najwyższego Fiat musi najpierw być dobrze ugruntowane, uformowane i dojrzałe między Mną a tobą, a następnie ma być przekazane stworzeniom. Tak było między Mną a Dziewicą. Najpierw się w Niej ukształtowałem, wyrosłem w Jej łonie, wykarmiłem się Jej piersią, żyliśmy razem, aby utworzyć między Nami dwojga, sam na sam, jak gdyby nikogo innego nie było, królestwo Odkupienia. Następnie moje własne Życie oraz owoce Odkupienia (Odkupienia, które moje własne Życie zawierało) zostały przekazane innym stworzeniom. Tak też będzie z Najwyższym Fiat. Dokonamy go najpierw tylko między nami dwojga, sam na sam, a kiedy zostanie ukształtowany, Ja zadbam o to, jak go przekazać stworzeniom. […] (Tom 19, 15.09.1926)

Do przyjścia Odkupiciela konieczne było żarliwe pragnienie wszystkich, a na koniec Dziewicy

[…] Tak się stało przy Odkupieniu. Gdyby nasza Sprawiedliwość nie znalazła modlitw, westchnień, łez i pokut patriarchów, proroków i wszystkich sprawiedliwych Starego Testamentu, a następnie Królowej Dziewicy, która posiadała naszą Wolę w całości, która wszystko przyjęła jako własne, modląc się nieustannie, która podjęła się pełnego zadania zadośćuczynienia za całą ludzkość we wszystkim, nasza Sprawiedliwość nigdy by nie zezwoliła na zstąpienię pośród stworzeń upragnionego Odkupiciela. Byłoba nieubłagana i powiedziałaby „nie” na moje przyjście na ziemię. […] (Tom 19, 13.09.1926)