Księga Nieba, tom 13

Luiza Piccarreta, Mała Córeczka Woli Bożej

Królestwo mojej Bożej Woli pośród stworzeń – KSIĘGA NIEBA – przywołanie stworzenia, aby powróciło do porządku, na swoje miejsce i do celu, do jakiego zostało stworzone przez Boga

Księga Nieba (tom 13)

Jezus do Luizy: Bądź uważna, moja córko, mój promieniu, bo za każdym razem, kiedy wchodzisz w moją Wolę i w Niej działasz, powtarzasz moje Życie, pomnażasz je i przynosisz mojej miłości nowe życie tak jak słońce, które kiedy świeci w szybach okien, tworzy w nich wiele słońc […].

Czyż czynienie mojej Woli nie jest największym z cudów? Moja Wola jest wieczna, jest cudem wiecznym, nigdy się nie kończy. To cud każdej chwili, w której wola ludzka stale się łączy z Wolą Bożą. Wskrzeszanie zmarłych, przywracanie wzroku ślepym i tym podobne nie są wieczne, kończą się. W porównaniu więc z wielkim i trwałym cudem życia w mojej Woli można je nazwać drobnymi i przemijającymi cudami. Nie zwracaj uwagi na te cuda. Ja wiem, kiedy są one korzystne i potrzebne. (12.11.1921)