Zjednoczenie z Wolą Boga w Najświętszym Sakramencie

Modlitwa jest spotkaniem miłości z Bogiem, jest spotkaniem naszej woli z Wolą Bożą. Jezus mówi:

Same sakramenty przynoszą owoce w zależności od tego, jak dusze są poddane mojej Woli; w zależności od łączności, jaką mają z moją Wolą, stosownie do tego przynoszą efekty. A jeśli nie mają łączności z moją Wolą, będą przyjmować Mnie w Komunii, ale pozostaną głodne; będą się spowiadać, ale nadal pozostaną splamione; przyjdą Mnie odwiedzić w Najświętszym Sakramencie, ale jeśli nasze wole nie są zgodne, Ja będę dla nich jakby martwy, ponieważ jedynie moja Wola w duszy, która się podporządkowuje mojej Woli, przynosi wszelkie dobra i daje życie sakramentom. A ci, którzy tego nie rozumieją, są dziećmi z religii. (Tom 11, 25.09.1913) 

Spotkanie to, czyli modlitwa, wyraża stosunek i uczucie człowieka do Boga: odrzucenie modlitwy lub niechęć do niej to bezbożność, brak modlitwy to praktyczny ateizm, niestałość w modlitwie jest znakiem miłości bardzo słabej lub płytkiej. Częste rozproszenie uwagi mówi, że dusza zbyt zajęta jest innymi sprawami czy upodobaniami lub że jej myśl wciąż krąży zbytnio wokół siebie. Modlitwa, która tylko recytuje słowa wyuczone na pamięć, nie porusza serca ani własnego życia, tym bardziej nie porusza Serca ani Życia Boga. Jeśli dusza się modli wyłącznie w celu uzyskania jakiejś łaski, oznacza to, że nie jest wierząca, ale jest „klientem” Boga. Jeśli się modli, aby uspokoić własne sumienie, i mówi: „już odmówiłam swoje modlitwy”, to jakby próbawała rozmawiać z kimś przez telefon, wykręcając swój własny numer. To stracona szansa…

Modlitwa może przyjmować wobec Boga postawę dystansu, strachu, próżnej formalności (co nie jest prawdziwym poczuciem szacunku) lub może okazywać skruchę; wyrażać potrzebę pomocy, zainteresowanie, a nawet radość, wdzięczność, podziw, zachwyt, współczucie; dawać zadośćuczynienie; prosić o wstawiennictwo za innych oraz wyrażać MIŁOŚĆ! I tym jest prawdziwe zjednoczenie woli, zjednoczenie w nieskończonym stopniu, a zatem ADORACJA.

Modlitwa, jednym słowem, wyraża w jakim stopniu człowiek jest oddalony od Boga lub z Nim zżyty, w jakim czuje się sługą lub synem. Jest spotkaniem, które przeradza się w życie i które zasila życie, i żywi się z kolei poznaniem Pana, ponieważ modlitwa potrzebuje treści.

Zjednoczenie z Wolą Boga w Najświętszym Sakramencie

Jezu mój, Ty z miłości do mnie pomniejszasz się w Hostii, prawie całkowicie znikając z oczu wszystkich, a ja w tym akcie, o Jezu, chcę się zagubić w Twojej Woli, aby zamknąć w sobie całego Ciebie i utworzyć ze swojego bytu drugą hostię, i tym samym rywalizować z Twoją Miłością w Najświętszym Sakramencie. A Ty, o Jezu, zniszcz cały mój słaby i grzeszny byt, aby mocą swojej Woli konsekrować we mnie całego siebie i abym ja mógł powiedzieć Tobie: „Oto, o Jezu, moja Hostia”, tak jak Ty to mówisz do mnie. W tym oto akcie, o Jezu, ukrywam się w Twojej Woli, aby znaleźć w sobie Twoje Sakramentalne Życie oraz modlić się, działać i brać udział we wszystkim, co Ty czynisz. Niech sakramentalne zasłony staną się cieniem, który będzie trzymał nas razem ukrytych, abyśmy stali się nierozłączni na zawsze.